6 vwo boekverslag 3 Engels 1.Beschrijvingsopdracht
a. J. Boyne, the boy in the striped pyjamas. Berkshire 2006 (eerste druk)
b. Ik heb voor dit boek gekozen, omdat ik van een vriend van me hoorde dat het een mooi boek was. Hij had het nog thuis liggen en nadat hij een beetje over het boek vertelde, wilde ik het graag zelf lezen. Ik had al vaker over dit boek gehoord, dus mijn beslissing was eigenlijk al snel gemaakt.
c. Dit verhaal speelt zich af tijdens de tweede wereldoorlog, namelijk 1943. Hoofdpersoon is de 9-jarige Bruno die in Berlijn woont, maar al snel moet verhuizen naar Polen. Zijn vader heeft een hoge functie bij het Duitse leger, na een etentje bij Bruno thuis waarbij Hitler aanwezig was, wordt zijn vader gepromoveerd. Maria, hun dienstmeisje, is spullen aan het inpakken als Bruno zijn kamer binnenkomt. Ze vertelt dat ze gaan verhuizen, hier schrikt Bruno wel even van, want dat betekent dat hij niet meer langs kan gaan bij zijn grootouders en dat hij zijn drie beste vrienden zal moeten missen.
De plek waar ze naartoe verhuizen is Auschwitz. Bruno is heel verdrietig en baalt dat hij in een nieuw huis terecht is gekomen, hij mist zijn vrienden en vindt het huis waar ze nu wonen veel kleiner(heeft maar slechts 3 verdiepingen)dan het vorige huis en vindt het ook veel minder leuk(het is somber en kaal en heeft geen leuke plekjes te ontdekken). Bruno wil graag ontdekkingsreiziger worden als hij groot is.
Bruno heeft een zus, Gretel, zij is drie jaar ouder dan hij, maar ze commandeert hem graag en kleineert hem, iets waar Bruno niet tegen kan en daarom vindt hij haar ook mar een last. Bruno probeert op alle mogelijke manieren zijn ouders te overtuigen om terug te gaan naar Berlijn, maar geen van zijn verhalen of pogingen tot veranderingen werken, ze moeten dus blijven.
Op een dag als Bruno uit het raam kijkt, ziet hij een heel groot en lange hek voor zijn huis staan, het is zo lang dat hij er het einde van niet eens kan zien. Hij roept zelfs zijn zus erbij om het te laten zien en te vragen waarvoor dat hek er eigenlijk is, Gretel weet er ook niks van. Als Bruno een keer niks te doen heeft en zich verveelt, besluit hij op ontdekkingsreis te gaan en langs het hek gaan lopen, ook al mag hij dit niet van zijn ouders doet hij het toch. Hij loopt best lang en als hij als moe is van het lopen en besluit om terug te keren, ziet hij een stippel. Hij loopt verder naar het stippel en dit blijkt een jongen te zijn, Shmuel. Hij is ook 9 jaar oud en ze blijken op dezelfde dag jarig te zijn. Bruno vraagt aan Shmuel waarom iedereen achter het hek een gestreepte pyjama draagt, hij denkt aanvankelijk dat het een soort vakantieoord is en wil er ook heen.
Shmuel vertelt dat het er niet leuk is, maar Bruno gelooft hem niet. Hij is zelfs een beetje jaloers op Shmuel, omdat hij mensen om zich heen heeft en dus vriendjes kan maken, iets wat Bruno op dat moment niet kan. Bruno en Shmuel worden goede vrienden, Bruno gaat elke dag langs Shmuel en brengt hem eten, Shmuel is immers heel mager.
Op een dag ziet Bruno dat Shmuel bij hun thuis in de keuken zit, hij is er om glazen schoon te maken, dat kan hij goed omdat hij dunne vingers heeft. Bruno wil Shmuel iets te eten geven, Shmuel weigert, maar eet het uiteindelijk op. Bruno’s vader komt hier uiteindelijk achter, hij is er niet blij mee. De laatste gebeurtenis in het boek is als Bruno een keertje bij Shmuel aan de andere kant van het hek langs wil komen, Shmuel brengt hem een gestreepte pyjama zodat hij niet opvalt. Zijn haren zijn ook geschoren, net als die van de rest van de mensen in het kamp, omdat hij luizen heeft. Ze besluiten de vader van Shmuel te gaan opzoeken, hij is namelijk al een paar dagen spoorloos. Als ze aan het lopen zijn, komen er soldaten langs en moeten ze mee in de mars. Het begint te regenen en ze moeten naar een grijs gebouw, Bruno denkt dat ze daar gaan schuilen. Als ze naar binnen moeten lopen, pakt Bruno Shmuels hand vast en zo eindigt het verhaal.
2. Verdiepingsopdracht
Brief aan Bruno:
Hallo Bruno, mijn naam is Evelyn en ik wilde graag naar je schrijven, omdat je me een heel grappig en interessant jongetje lijkt. Als eerste wil ik zeggen dat je heel volwassen overkomt, de manier waarop je praat lijkt niet die van een 9-jarige jongen, maar van iemand ouder. Je bent slim en grappig, dat vind ik leuk aan je. Ik vond het heel zielig voor je toen je moest verhuizen, ik wist dat je je grootouders en vriendjes zou moeten missen, maar die dingen gebeuren nou eenmaal, als ouders een nieuwe baan krijgen, moeten ze soms met het hele gezin verhuizen.
Je beschrijft je zus Gretel als een last en als een stomme meid, ik kan je vertellen dat ik bepaalde dingen ook bij mijn broertje deed, dingen zoals hem vertellen wat hij niet en wel moet doen, dat doet ze niet omdat ze je haat, maar omdat ze het beste met je voorheeft. Dat is tenminste bij mij wel het geval. Als je ouders wordt, begrijp je wel hoe het allemaal zit. Ik heb geen oudere broers of zussen gehad,dus ik weet niet precies hoe jij je zult voelen.
Verder wilde ik je vertellen dat ik het goed vind van je dat je je ouders probeerde te overtuigen om terug te gaan naar Berlijn. Als je iets wil, moet je proberen dat te bereiken, maar als je merkt dat het niet lukt, is het wel soms teleurstellend. Als je zo jong bent, weet je soms niet waarom sommige dingen gebeuren en moet je maar veel accepteren. Goed dat je het op een beleefde manier probeerde uit te drukken en jammer dat ze niks voor je konden doen.
Ik ben blij dat je kennis hebt gemaakt met Shmuel, een jongen die een heel andere belevingswereld heeft dan jij. Goed dat je niet gelijk bestempelde als ‘raar en anders’, maar dat je hem een eerlijke kans gaf. Waarschijnlijk had je dit niet gedaan als je wat ouders was en als je goed wist hoe het allemaal werkt, die onschuldige en soms naïeve houding van jou kan heel grappig, maar ook heel ontroetend zijn. Ik vond het grappig om te zien hoe de wereld eruit ziet vanuit jouw ogen en op die manier kon ik me een beetje inbeelden hoe het was om de oorlog mee te maken als kind, hoewel je niet aan de kant van de Joden stond, lijkt het me ook lastig voor jou om alles te begrijpen en te kunnen verwerken.
Als laatste wil ik zeggen dat ik het heel zielig vind voor alles mensen die gestorven zijn in de concentratiekampen, vooral voor kinderen zoals jij en Shmuel, jullie zijn nog zo jongen en onschuldig, jullie weten nog niks over de oorlog. Het is zo naar om te zien hoe oneerlijk alles verliep tijdens WOII, maar we hebben er allemaal van geleerd en ik hoop dat zoiets nooit meer zal gebeuren.
Ik zal je verhalen missen en ik hoop dat je in vrede kunst rusten.
3.Evaluatie
a. Ik vond het een heel mooi en ontroerend boek. Het contrast van de heftige gebeurtenissen die verteld worden door een kind is best heftig. Het is raar om te lezen hoe ernstige gebeurtenissen door de ogen van een onschuldig en onwetend iemand naar voren komen, soms op een grappige en tegelijkertijd droevige manier. Ik ben blij dat ik voor dit boek gegaan ben en ik zou het zeker aanraden.
b. Ik vond het uitvoeren van de verdiepingsopdracht niet moeilijk, maar wel vreemd. De hoofdpersoon van mijn boek is er immers niet meer, dus het is ene beetje lastig om naar iemand te schrijven die er niet meer is. Ik heb geprobeerd naar hem te schrijven alsof hij het ooit zou lezen, maar heb afgesloten wetende dat hij er niet meer is.
c. Zie vraag b.
In my blog I will tell you a bit about the books I have read the past two years. I will try to explain why I chose these books and why I think you should read these books aswell. Also there will be poems and short stories that I will try to explain to you.
Evelyn
Hallo allemaal,
Op deze pagina ga ik jullie wat vertellen over de boeken die ik tot nu toe voor het vak Engels gelezen heb en zal ik vertelln waarom ik deze boeken gekozen heb.Er zullen ook gedichten en korte verhalen verschijnen, deze zal ik proberen toe te lichten.